Een kind is schrijfrijp (handwriting readiness) wanneer het gecoördineerd de punt van het potlood in allerlei richtingen over het papier kan sturen. Dat moment ligt bij kinderen heel verschillend. Het is afhankelijk van de interesse en het ontwikkelingstempo van het kind. Wanneer kinderen te vroeg starten met leren schrijven, raken ze snel ontmoedigd of ze leren verkeerde gewoonten aan die later moeilijk zijn af te leren. Als het fijn motorische nog te weinig geoefend is zal het kind te veel kracht gebruiken waardoor de beweging niet vloeiend is, onnauwkeurig is en met veel uitschieters gepaard gaat.
Er zal veel geoefend moeten worden, ook twee-handig, zodat de schrijfmotoriek niet achteruit gaat als je de pen niet zo vaak meer hanteert. Veel blijven schrijven dus zodat de bewegingen in je motorische geheugen gegrift staan. Oefening baart kunst.

Door een kind een schrijf-bewegingstoets te laten maken kan een goed beeld verkregen worden of de bewegingen rond en recht in de richting van de vier windstreken uitgevoerd kunnen worden, zowel 2 als 3 dimensionaal. De stap naar lezen en schrijven (2 dimensionaal) wordt ondersteund door de periode daaraan voorafgaand, tijdens het kruipen en spelen. Het kind leert in deze fase 3 dimensionale ervaring opdoen met het lijf en leert de verschillende richtingen kennen, voor-achter, boven-onder, links-recht. Door het doen van schrijfoefeningen verbetert de samenwerking tussen de breingebieden en aan meer lichaamsbewustzijn.
Schrijven doe je niet alleen met je hand, maar met je hele lijf.